دریغ و افسوس ژاله آموزگار برای ابوالفضل خطیبی / قدر خودی ها را بدانیم

ژاله آموزگار، وداع خطیبی را زودهنگام خواند و گفت: به این سرزمین دوست داشتنی مان باید شیره جان داد و در رفع کاستی هایش کوشید.

به نظر من خویشکاری همه ما این است که با آنچه می دانیم و می توانیم رهرو این راه باشیم؛ - ژاله آموزگار، وداع خطیبی را زودهنگام خواند و گفت: به این سرزمین دوست داشتنی مان باید شیره جان داد و در رفع کاستی هایش کوشید.

به نظر من خویشکاری همه ما این است که با آنچه می دانیم و می توانیم رهرو این راه باشیم؛ کاری که خطیبی کرد.

او کوشید با آنچه در توان او بود در این راه گامی بردارد.

دست افزار او قلم بود و کلام.

او نوشت و گفت و در این راه سوار تیزپایی بود.

ولی افسوس خطیبیِ عزیزِ ما زود رفت.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، ژاله آموزگار، استاد فرهنگ و زبان های باستانی و عضو شورای عالی علمی مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی، در مراسم یادبودی که برای ابوالفضل خطیبی در مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی برگزار شد، سوگنامه ای که برای او نوشته بود، خواند.

او در متن این سوگنامه نوشته است: هنوز خیلی زود بود که خطیبی عزیز با دوستانش وداع کند.

او در آغاز دهه شصت زندگی اش بود؛ دوران شکفتگی و پس دادن آموخته ها.

او هنوز بسیار سخن برای گفتن داشت.

آیا در این وانفسای پژوهش، در بازار کساد سنجیده سخن گفتن، برای خواندن، آموختن و تحقیق کردن زمان گذاشتن، بدون چشم