قصیده ای که صله اش ردای پیغمبر(ص) بود/چگونه کعب زنده ای بیدار شد؟

کعب بن زهیر خونش هدر بود به خاطر سرودن ابیاتی در مذمت اسلام آوردن برادرش.

اما پشیمان شد و قصیده معروف بانت سعاد را در مدح پیغمبر سرود.

پیامبر ردای خود را به خاطر بیتی از این قصیده بدو بخشید.

- خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: در قسمت های اول و دوم این پرونده اشاره شد که پیغمبر مکرم اسلام (ص) به جهت آنکه به نیکی فرهنگ عرب را می شناخت و می دانست که شعر در آن چه جایگاه والایی دارد، برای امر پیشبرد اسلام و خنثی کردن تبلیغات دشمنان شاعران را به نزد خویش فرا می خواند.

او (ص) که زبان زهرناک حسان بن ثابت را به خوبی می شناخت، وی را به نزد خویش فراخواند و همو جایگاهی والا میان مسلمانان یافت.

پیغمبر (ص) همچنین در بخشیدن گناهان شاعران نیز به شرط آنکه هنر خود را در خدمت اسلام قرار دهند، همیشه پیش قدم بود.

شاعران مخضرم و زهیر بن ابی سلمی آغاز دعوت پیغمبر (ص) جزیرهالعرب با اتفاقی شگرف از نظر تمدنی مواجه شد.

با این دعوت بشریت از مرحله اساطیری به مرحله تاریخی خود رسید.

این دعوت جان های آشنا را هدف قرار داد و آنها را بدل به زندگان بیدار کرد.

شعرای عرب جاهلی در زمره حکیمان و کاهنان بودند.

تعدادی از آنها اسلام را درک نکردند، اما بعدها در لسان پیامبر (ص) و برخی از ائمه (ع) جایگاهی ویژه یافتند.