شاعری که امام باقر(ع) جنازه اش را تشییع کرد و شعرش درمان جنون بود

کُثیر بن عبدالرحمن بن اسود از جمله شاعران شیعی بود که تهمت های ناروایی را بدو نسبت دادند، اما امام باقر (ع) جنازه او را تشییع فرمود و به خاک سپرد.

- کُثیر بن عبدالرحمن بن اسود از جمله شاعران شیعی بود که تهمت های ناروایی را بدو نسبت دادند، اما امام باقر (ع) جنازه او را تشییع فرمود و به خاک سپرد.

روایت است که شعرش جنون را درمان می کرد.

خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: در قسمت های مختلف این پرونده بارها اشاره شد که شعر میان اعراب جایگاهی والا داشته و جملگی اعراب به این هنر متصف بودند.

پس از اسلام هرچند ممکن است بسیاری از شاعران عرب در دربار خلفای اموی و عباسی بوده باشند، اما به جهت آنکه از حقیقت بهره ای برده بودند، دلشان با اهل بیت (ع) بود.

از جمله این شاعران ابوصخر کُثیر بن عبدالرحمن بن اسود بن عامر خزاعی، شاعر بزرگ حجاز بود که هم پایه عمر بن ابی ربیعه و فرزدق به شمار می رفت.

این شاعر بزرگ محبوب اهل بیت بود و حضرت امام باقر (ع) در تشییع جنازه او شرکت کرد و در اصل خود امام به تشییع او پرداخت.

کثیر بن عبدالرحمن که بود و چه کرد؟ ابوصخر کُثَیر بن عبدالرحمن بن اسود بن عامر خزاعی به سال 23 هجری در مدینه به دنیا آمد و به سال 105 هجری در همین شهر درگذشت.