خانه ‍ هایی که آدرس اش را خدا داده است

در روزهایی که همه قلب ها برای مردم زلزله زده خوی می تپد، هر کسی به توان خود سهمی در انتشار مهر دارد، یکی با ارسال کمک های نقدی و غیرنقدی و یکی هم با در اختیار گذاشتن خانه اش در اختیار زلزله زدگان.

- خبرگزاری فارس_تبریز- کتایون حمیدی: محله ما از آن محلات قدیمی است که همه همدیگر را می شناسند و تازه وارد محل هم یک بیست سالی می شود که ساکن آن محله شده است.

صبحِ یک شنبه زمستان، موقعی که می خواستم با دو از کوچه رد شوم تا سریع به جلسه ای که دعوت شده ام برسم یکهو با صدای همسایه ایستادم، بوی عطر نانِ داغ در دستش عجیب فضای کوچه را پُر کرده بود؛ از بربری هایی که خریده بود، تعارف می کند؛ می گویم حاج آقا احسان می دهید؟  تکه ای از نان را با دست جدا کرده و به طرفم دراز می کند: نه ولی مهمان از خوی داریم، تو هم بیا شریک صبحانه ما شو  تا نان و نمکی تازه کنیم، این همه کار کردن هم بس است، چقدر دنبال مال دنیایی تو دختر ؛ هر وقت من را ببینید این حرف را به شوخی گفته و  بعدش از اینکه دختران ایرانی باغیرت  هستند صحبت می کند؛ همسایه مان یک رزمنده، بازنشسته و از آن مردان اصیل قدیمی است.

آدم پُرحرفی نیست اما به محض دیدن من از همه چیز می گوید، از آب و هوا گرفته تا گرانی و تورم و عشقش به وطن ولی این دفعه هم او عجله داشت و هم من تا از میهمانان اهل خوی اش بپرسم.