داستان ناتمام احیای مدرسه قصه های مجید

عصر تیرماه سالِ 1401 است و ما وسط مدرسه ای ایستاده ایم که قدیم تر، به گواه کاشی های ریخته سر در، نامش «اتحاد» بوده و حالا آن را با اسم «شهید حلبیان» و «قصه های مجید» می شناسیم.

- ایسنا/اصفهان عصر تیرماه سالِ 1401 است و ما وسط مدرسه ای ایستاده ایم که قدیم تر، به گواه کاشی های ریخته سر در، نامش اتحاد بوده و حالا آن را با اسم شهید حلبیان و قصه های مجید می شناسیم.

قرار است مسئولان میراث فرهنگی با کلیمیان، درباره وضعیت این مدرسه گفت وگو کنند و از گروه خبری ایسنا نیز دعوت شده تا گزارشگر این دیدار باشد.

یک نفر به اسم لاله زار، با دوچرخه می ایستد و خودش را مسئول کنیسه اتحاد معرفی می کند؛ کنیسه ای که در دل مدرسه قرار دارد.

شاگردِ قدیم همین مدرسه است و از نزدیک شاهد تغییر و تحولات آن بوده.

فشرده آنچه در خاطرش مانده را، در فاصله سر رسیدن گروه بازدیدکننده میراث فرهنگی، برای ما روایت می کند: زمینِ جایی که الآن در آن ایستاده ایم متعلق به اتحاد جهانی آلیانس است اما هزینه و زحمت ساخت ساز مدرسه در آن بر عهده انجمن کلیمیان اصفهان بوده؛ با این هدف که اینجا مکانی در خدمت آموزش باشد.

می پرسم: آقای لاله زار، شما خودتان همین جا درس خوانده اید؟ یک نفر ابروهایش را می برد بالا و می گوید: فامیلشان ریحانیان است.