بازخوانی یک حادثه تروریستی و داغی که تا ابد تازه است + فیلم

کودک، جوان، پیر، زن و مرد، هیچ کس برایش مهم نبود؛ او چشمانش را بسته بود و می تازید و در خیال خامش به تفکر زنگ زده ای که مغز کوچکش را شستشو کرده بود می اندیشید.

-   گریزی به مراسم تشییع شهدا پیکر شهدا روی دست می رود و دست ها با دل ها همنوا شدند، همه آمدند برای وداع.

حتی آنها که جوی روان خون، حوالی ضریح مقدس را ندیدند، حتی آنها که ضجه مادر را در فراق کودک شهیدش نشنیدند، آنها که ضریح گلگون را به چشم ندیدند اما از چشم ها، خون گریه کردند برای این جنایت سبعانه.

همه برای وداع حضور یافتند، وداع با عزیزانی که فای ذنبٍ قتلت شدند.

اما وقتی از احوال تبار درد جویا شویم، استوارتر از همیشه هستند و هیچ چیز قامتشان را خم نکرده است، نه اغتشاش، نه ترور، نه قتل عام و نه هیچ از جنایاتی که دشمنان اسلام و انقلاب در این چهار دهه بر مردم روا داشته اند.

ما را از شهادت نترسانید همه حضور یافته اند تا به بدخواهان بفهمانند ما ملت شهادتیم ما را از گلوله نترسانید، از تهدیدهای توخالی و پوشالی بیم ندهید.

ما را واهمه ای نیست.

جمعیت رود روانی شده که می رود و می خروشد.

دل به دست باد می دهم تا هراس سایه ها را محو کند، جای جای این جمع خروشان، اتفاق های کم نظیری است که کمتر در جای دیگر می توان آنها را دید، در هیچ کجای دنیا -بی تعارف و شعار- مردمی این گونه قدردان و همراه