حکومت دینی؛ اَدایِ حقِ خلق و وظیفه انسانی

حکومت دینی چیزی غیر از اِحقاق حق، عدالت، خیر و مصالح عمومی نیست، که خود را در حقِ خلق نشان می دهد.

از این منظر حتی اگر مسلمانی در یک حکومت غیردینی هم باشد علاوه بر ادای حق خداوند باید حق خلق را نیز انجام دهد.

- بر همین مبنا امام خمینی(ره) اسلام را چیزی غیر از حکومت نمی دانستند.

فارس پلاس؛ علی نیکوکار در یادداشتی نوشت: بی نهایت بودن خداوند ویژگی است که تمام جریان های فکری روی آن توافق نظر دارند.

چراکه نپذیرفتن عدم تناهی وجودی خداوند به معنای نداشتن کمالات و راه دادن نقص در ذات واجب است.

لذا خداوند در ذاتش، وجودِ بی نهایت است و به همین دلیل حکمای اسلامی روشن ترین برهان وحدت وجود را، نامتناهی بودن حق تعالی می دانند.

این ویژگی از اطلاق مقسمی او بر می آید، اطلاقی که پذیرای قید اطلاق هم نیست.

مـدعای اصلی این است که اگر خداوند ویژگی عدم تناهی وجودی داشت، آنگاه با چنین وجـود بی نهایتی دیگر برای وجود امور دیگر جایی نخواهد گذاشت.

خداوندی که از نظر وجودی هیچ حدی ندارد، همه ساحت های وجودی را پر می کند و برای دیگری بـه عنـوان وجودی حقیقی، جـایی نمی گذارد.

چراکه اگر بتوان ساحتی وجودی را در نظر گرفت که وجود بی نهایت حق در آن ساحت موجود نباشد، این به معنای محدود بودن خداوند است.