چگونه فطرت، وجود خداوند را می یابد؟/تبیین باورهای بنیادین دینی در تربیت دینی - بخش هفتم

فطرت، تمایلاتی بالاتر از غریزه است که فقط انسانها دارند و نوعی تعالی جویانه است ولی فرد می تواند مصداق آن را به اشتباه پی ببرد.

فطری بودن خداشناسی، - حمیدرضا آیت اللهی تربیت دینی ما توسط مربیانی انجام می شود که برخی مفاهیم و باورهای بنیادین دینی برای آنها هنوز واضح و روشن نشده است به همین جهت سلسله گفتارهایی بر اساس تجربیات علمی و فلسفی چند دهساله تنظیم شده است تا قدم قدم این مفاهیم و باورها روان و بدور از اصطلاحات فنی بگونه ای بازگو شود که بتواند راهنمایی برای مربیان برای نحوه انتقال آن ها به متربیان بگردد.

فطرت، تمایلاتی بالاتر از غریزه است که فقط انسانها دارند و نوعی تعالی جویانه است.

  در گفتار قبل، نحوه آموزش حمد به متربی بیان شد.

در این گفتار به این موضوع می پردازیم که چگونه فطرت، وجود خداوند را می یابد؟ برخی معتقدند خدا فطری است و فطرت ما دال بر وجود خداست.

از طرف دیگر، سوالی که مطرح می شود این است که اگر خداشناسی فطری است پس چرا برخی مردم خدا را قبول ندارند؟ فطرت بالاتر از غریزه ای مثل مادری است.

تمایلاتی بالاتر از غریزه است که فقط انسانها دارند و نوعی تعالی جویانه است.

مثل زیبایی شناسی، کمال طلبی، جاودانگی.

یکی از امور فطری، احساس وابستگی تام انسان به موجودی فراتر از خودش است.