محبت در آستانه شهادت

خوب است خطبا و مادحین اهل بیت به ظرایف رفتاری حضرت اباعبدالله امام حسین علیه السلام دقت بیشتری کنند و آن را برای عزاداران حسینی تبیین کنند.

- من کان فینا باذلاً مهجته موطناً علی لقاءاللَّه نفسه فلیرحل معنا کسی که در راه ما می خواهد جانش را ببخشد و خود را آماده دیدار با خدا کند پس با من بیاید.

ضمن آرزوی قبولی طاعات و عبادات و عزاداری های همه محبین اهل بیت علیهم السلام، به نکته مهمی در زندگی سراسر نورانی امام حسین علیه السلام می پردازیم.

در این نوشتار موجز به جایگاه حب و محبت در قیام عاشورا توجه داده می شود.

حدیثی که بالای نوشتار از امام حسین ع نقل شد، بیانگر هدفمندی و آگاهی امام علیه السلام و حب لقای الهی در وجود ایشان و یاران است.

شاید بتوان این نقد را نمود که چرا از حادثه کربلا فقط خون و شهادت و عطش و جنایت دشمنان را بیان می کنیم و کمتر به عمق معرفت جاری در این جریان پرداخته می شود.

امام باقر ع می فرمایند: هل الدین الی الحب؟ آیا دین چیزی جز دوست داشتن است؟ اگر ما از امام حسین علیه السلام هیچ یادگاری نداشتیم الا دعای عرفه همان برای حقانیت این امام و ضرورت عشق ورزی به ایشان کافی بود.

دعای عرفه امام حسین ع قله معرفت و عشق ورزی امام به خداوند متعال است.