پا به پای زائران اربعین در مرز باشماق

یکی از تهران، دیگری از شیراز و آن دگر از بم، رنج مسافت های طولانی را به جان خریده اند تا از قافله عشق عقب نمانند و از مرز باشماق که امسال برای دومین سال میزبان قدوم زائرین اباعبدالله الحسین است خود را به منزلگه عشق برساند.

- موکب های مسیر را یکی پس از دیگر رد می کنم تا به مرز نزدیک شوم تقریبا نیم ساعتی از مریوان تا باشماق فاصله داشتیم حوالی ساعت 3 بعد از ظهر بود که به باشماق رسیدیم، ماشین را همان حوالی در پارکینگ مخصوص زوار پارک کردیم و راهی محوطه اصلی یعنی همانجایی که خادمین اربعین بساط میزبانی چیده اند، می شوم.

رقص پرچم های سرخ و سبز یا حسین و یا ابولفضل روی چوب ها و علم ها، به سوی موکب ها هدایتم می کند از دور سیاهی هایی به چشم می خورد … قدرت عزم سفرشان غیرقابل باور است، اما عشق خدمت به زوار امام حسین آنها را در این سوی مرز پابند کرده است.

روایت موکب داری برای زوار سالار شهیدان روایت جذاب و شنیدنی است؛ شیرمردانی که دل در گروی سالار شهیدان دارند و برای زوارش هر آنچه از دستشان بر می آید، انجام می دهند.

کتری چای زغالی برقرار است، قیافه اش برایم آشناست او را سال گذشته در همین ایام مشغول خدمت به زوار امام حسین در همین موکب دیده بودم، می گوید: عشق به امام حسین(ع) امسال هم او را از روستایشان برده رشه به لبه می رزد کشانده و الان 10 روزی