آیت الله جوادی آملی: صراط مستقیم مسیر اعتدال است

گاهی انسان صراط مستقیم را نمی داند لذا هم در بخشش افراط می کند و هم در ترک بخشش تفریط می کند؛ اینجا دستور این است که خیرالامور اوسطها که در عبادات هم اینطور است اگر کسی چون امام مجتبی(ع) دوبار هم مال خود را در زندگی ببخشد، - به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از قم، آیت الله عبدالله جوادی آملی امروز در ادامه سلسله مباحث شرح نهج البلاغه به حکمت 117 اشاره کرد که متن سخنان این شخصیت حوزوی به شرح زیر است: هَلَکَ فِیَّ رَجُلَانِ، مُحِبٌّ غَالٍ وَ مُبْغِضٌ قَالٍ.

حکمت 117: دو گروه به هلاکت رسیدند؛ کسانی که در محبت و دوستی من افراط کردند و مقاماتی برای من قائل شدند که با بندگی خداوند سازگار نیست؛ اینها دوستان نادانی هستند که غلو کرده اند و گروه دیگر دشمنانی هستند که مرا از مقام خود ساقط کردند.

فرمود کسانی که مرا در هسته مرکزی عدل بشناسند کم هستند و این دو گروه به هلاکت رسیده اند و گروه سوم کسانی هستند که مرا از بندگی بیرون نبرده اند و مرا بنده خالص می دانند.

در پایان این کلمات حکیمانه یعنی کلمه 469 هم تعبیری به همین مضمون دارد و فرموده است: یَهْلِکُ فِیَّ رَجُلَانِ؛ مُحِبٌّ مُفْرِطٌ، وَ بَاهِتٌ مُفْتَرٍ.

در آینده هم دو گروه در مورد من داروی بیجا می کنند؛ یکی دوستان نادان تندرو و دیگری دشمنانی که افترا بسته و تهمت به من می زنند و راه رفع این دو رویه