جریده فریده؛ نگاهی به کارنامه نخستین روزنامه نگار زن ایرانی

مریم عمید درک درستی هم از روزنامه نگاری داشت.

او معتقد بود روزنامه زبان ملت است .

اگرچه بسیاری امروزه نیز همین حرف را از سر تعارف تکرار می کنند، - مریم عمید درک درستی هم از روزنامه نگاری داشت.

او معتقد بود روزنامه زبان ملت است .

اگرچه بسیاری امروزه نیز همین حرف را از سر تعارف تکرار می کنند، اما در عمل قائل به چنین قولی نیستند و فقط صداهایی از ملت را بازتاب می دهند که با علائق خودشان همسو باشد.

  عصر ایران؛ هومان دوراندیش - جریده فریده عنوان کتابی است که به کوشش زهره ترابی تدوین شده و ناشر آن نشر اطراف است.

عنوان فرعی این کتاب، گویای محتوای آن است: گزیده ای از روزنامه شکوفه، دومین روزنامه زنان در ایران.

  روزنامه شکوفه در واقع نشریه ای بود که ظاهرا از سال 1292 تا 1298 منتشر می شد.

مدیر و سردبیر این روزنامه یا نشریه، مریم عمید بود.

مریم عمید سمنانی، ملقب به مزین السلطنه.

خانم عمید از زنان روشن فکر دوران قاجاریه بود و در خانواده ای به دنیا آمده بود که جزو اعیان و اشراف بودند.

  پدر او میر سید رضی سمنانی بود که رییس الاطبا لقب داشت.

رییس الاطبا پزشک قشون ناصرالدین شاه بود.

مریم عمید از بخت تولد خانواده ای مرفه و بافرهنگ برخوردار بود و به همین دلیل در نوجوانی زبان فرانسه را آموخت و تحت هدایت پدرش، اهل خواندن و نوشتن و فکر کردن شد.