«امانت خدا» با کودکان شهید غزه حرف می زند!

این روز ها تصاویر کودکان غزه را که می بینیم، حس می کنیم خودمان هم زیر آن آوار ها و خروار ها خاک هستیم.

اما می دانید، من تلخی های این اتفاقات را نمی بینم.

- گروه جامعه خبرگزاری فارس- در میان دسته های دانش آموزی، مسجدی و خانوادگی که با سر و صدا و شور و شوق، مسیر راهپیمایی 13 آبان را طی می کنند، دو نفر جور دیگری جلب توجه می کنند؛ پدر و پسری خاص.

پدری که در سکوت محض و با سختی و زحمت، جگرگوشه اش را در آغوش و بر شانه هایش حمل می کند و پسر نوجوانی که فارغ از آنچه در اطرافش می گذرد، انگار در عالم دیگری سیر می کند و با مخاطبان دیگری گفت و شنود دارد.

دعای همه شهدای غزه هم، اللهم عجل لولیک الفرج است میان رفتن و نرفتن، مردد مانده ام اما عاقبت دل به دریا می زنم و جلو می روم و از پدر که با وجود بار سنگینی که بر دوش دارد، از همراه آوردن پرچم مقدس ایران و پرچم فلسطین هم غافل نبوده، می پرسم: چه دلیلی باعث شده امروز با وجود این شرایط سخت به راهپیمایی بیایید؟ پدر، قدم هایش را کند می کند، در گوشه ای می ایستد و همان طور که پسر نوجوانش را در آغوشش جا به جا می کند، می گوید: من سختی احساس نمی کنم.

اصلاً چیزی جز زیبایی وجود ندارد چون امانت خدا از زیر خروار ها خاک، دارد اتفاقات غزه را می بیند و در خرابه ها، همه چیز را دارد زیبا می بیند.