درد، رهبر آدمیزاد است

این مقاله کوتاه و لطیف، از تجارب وجودی مولانا پرده برمی دارد.

همه ما نیز این سخن مولانا را به خوبی تجربه کرده ایم: تا درد و عشقی در کار نباشد، - هیچ کاری را چنان که باید جدی نمی گیریم.

   عصر ایران؛ شیرو ستمدیده - مولانا در مقاله نهم فیه ما فیه می نویسد:     درد است که آدمی را رهبر است.

در هر کاری که هست تا او را دردِ آن کار و هوس و عشق آن کار در درون نخیزد او قصد آن کار نکند و آن کار بی درد او را میسر نشود، خواه دنیا، خواه آخرت، خواه بازرگانی، خواه پادشاهی، خواه علم، خواه عمل، و غیره.

   تا مریم را دردِ زا پیدا نشد قصد آن درخت بخت نکرد که: فاجاءها المخاضُ الی جِذعِ النّخلهِ.

{دردِ زا مریم را کشانید به سوی تنه خشک درخت خرما} او را آن درد به درخت آورد و درختِ خشک میوه دار شد.

   تن همچون مریم است و هر یکی عیسی داریم.

اگر ما را درد پیدا شود عیسی ما بزاید، و اگر درد نباشد عیسی هم از آن راهِ نهانی که آمد باز به اصل خود پیوندد، الّا ما محروم مانیم و از او بی بهره.

  این مقاله کوتاه و لطیف، از تجارب وجودی مولانا پرده برمی دارد.

همه ما نیز این سخن مولانا را به خوبی تجربه کرده ایم: تا درد و عشقی در کار نباشد، هیچ کاری را چنان که باید جدی نمی گیریم.