قصّه گویی باید به عنوان یک ضرورت اجتماعی مطرح شود

یک نویسنده و پژوهشگر یزدی معتقد است که قصّه گویی نه فقط یک هنر و فن بلکه یک ضرورت اجتماعی است و باید برای ماندگاری آن تلاش شود.

- ایسنا/یزد یک نویسنده و پژوهشگر یزدی معتقد است که قصّه گویی نه فقط یک هنر و فن بلکه یک ضرورت اجتماعی است و باید برای ماندگاری آن تلاش شود.

حسین مسرّت در گفت وگو با ایسنا، راجع به وضعت امروز قصه گویی، می گوید: تسلّط و جذابیت رادیو و تلویزیون باعث شده که کودک از دنیای قصه و قصه گویی دور شوند و به تلویزیون و تصاویری که جلوی چشم هایش هست، گرایش بیشتری داشته باشد؛ از طرفی نباید فراموش کرد که مشکلات اقتصادی، بسیاری از مادران را مجبور کرده تا همپای همسران خود بیرون از خانه کار کنند و همین نقش قصه گویی مادران ما را کم رنگ کرده و به همین دلیل نیز عملاً امروز تلویزیون جای قصه گویان دوست داشتنی ای مانند مادران را گرفته است.

وی با بیان این که امروز ارتباط عاطفی که به واسطه ی قصه گویی برقرار می شد به ویژه در مورد مادر نسبت به فرزندش کم شده است، اظهار می کند: در گذشته های دور در شب چره ها (شب نشینی ها)، خانواده ها دور هم جمع می شدند و قصّه گویی، نقل مجلس می شد اما امروزه با وجود تلویزیون، جمع های خانوادگی، گرم و گیرایی آن زمانها را ندارد چون ممکن است، یک سریال همه را سرگرم کند و وقت شب نشینی هم بگذرد.