مبنای مردم شناسی امیرالمؤمنین(ع) کدام است؟

سروش محلاتی در کانون توحید با عنوان شرح نهج البلاغه لکه ننگین دیگری در بافتن آسمان و ریسمان عدالت و عدالت خواهی و مغالطات پی در پی در شرح ناسازگاری های پنداریاش بین مبانی رهبر انقلاب با نهج البلاغه، - به اسم خود ثبت کرده است.

فارس پلاس؛ محمدحسن سموعی در یادداشتی نوشت: سروش محلاتی که مانند رسانه های غربی تنها و تنها مگس های افتاده درون دریای پیشرفت و سرفرازی نظام مقدس اسلامی را می بیند مانند همان اجانب، از ساندیس خوری ملت شریف و شهیدپرور ایران دم زده است.

رُک و پوست کنده شبهه این است که عامه و خاصه ای که مقام معظم رهبری در فرمایشات شان خصوصا با اعضای هیأت دولت در دولت های مختلف تعریف می کنند با معارف نهج البلاغه نمی خواند.

زیرا در نهج البلاغه امیرالمؤمنین از سه دسته صحبت می کنند عالم ربانی، متعلم در سبیل نجاه و همج الرعاء که همان حزب باد می شود.

امیرالمومنین به حزب باد ارزش پایین تری نسبت به دو قسم دیگر می دهد ولی در فرمایشات مقام معظم رهبری باید نظر عامه بر خاصه مقدم گردد.

از طرف مقابل عامه هم همه مردم معنا نمی شود بلکه فقط افراد موافق نظام و حاکمیت در نگاه ایشان عامه و مردمند.

این شبهه دارای دو سویه است.

از طرفی می گوید نباید عامه بر خاصه مقدم شود و از طرف دیگر میگوید عامه شما عامه نیست.