دعوایی برای باختن

بخشی از جامعه ی حزب اللهی و کنشگران انقلابی فضای سیاسی در هر دوره از انتخابات دغدغه ا ی جدی برای ایجاد وحدت در میان نامزدهای منتسب به جریان انقلابی یا با دایره ای کمی وسیع تر جریان اصولگرایی را دارند، - بیایید یک بار هم انتخابات بدون راهبرد اجماع را دنبال کنیم، همدیگر را به عنوان یک رقیب مشروع به رسمیت شناخته و از هم عبور کنیم، تمرکز را بگذاریم روی آن رقیبی که نه تنها نسبت گفتمانی با ما ندارد حتی نمی توانیم سر معیارهایمان در موردش بحث کنیم.

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- سیدمهدی سیدی*: بخشی از جامعه ی حزب اللهی و کنشگران انقلابی فضای سیاسی در هر دوره از انتخابات دغدغه ا ی جدی برای ایجاد وحدت در میان نامزدهای منتسب به جریان انقلابی یا با دایره ای کمی وسیع تر جریان اصولگرایی را دارند، کلید واژه اجماع به معنی کنار رفتن سایر نامزدها به نفع یک نامزد مشخص در انتخابات های متفاوتی در 3 دهه گذشته استفاده شده و هنوز هم کاربرد دارد.

اما چه کنیم که هر بار سرکنجبین صفرا افزوده و خود واژه اجماع محل دعوا و اختلاف می شود، چه کسی با چه معیاری به نفع چه کسی کنار برود؟ اصلاً سبد رای این نامزدها چقدر هم پوشانی دارد؟ چه کسی کنار برود تا رای او در سبد جریان رقیب نرود؟ بالاخره چه کسی اصلح است؟ اصلاً دنبال اصلح باشیم یا صالح مقبول؟ ملاک مقبولی