«قربان»؛ روزی که خداوند بارها به آن قسم خورده است

عید قربان یکی از بزرگترین اعیاد مسلمانان است؛ عیدی که روز بخشش الهی و روز بندگی و طبق تفسیر آیات قرآن کریم بارها به آن اشاره شده است.

- در قرآن کریم به عید قربان اشاره شده و بارها توسط خداوند مورد قسم قرار گرفته است؛ عیدی که حاجیان در اجتماعی بزرگ به قربانی کردن می پردازند.

روزی که ریشه آن به قبولی توبه حضرت آدم(ع) و ماجرای حضرت ابراهیم(ع) و به قربانگاه بردن اسماعیل(ع) برمی گردد.

نام دیگر عید قربان عید اضحی است و اضحی به معنای گسترده شدن روز است.

به قربانی نیز اضحیه می گویند.

از آنجا که زمان قربانی کردن هنگام بالا آمدن خورشید در روز عید قربان است، می توان عید قربان را روز اضحی دانست.

در قرآن یکی از سوگندهای الهی این چنین بیان شده است وَالضُّحَی وَاللَّیْلِ إِذَا سَجَی؛ سوگند به شب چون آرام شود و سوگند به روشنایی روز .

با توجه به روایات می توان ضحی را اشاره قرآنی به روز قربان دانست.

به عنوان مثال امام صادق(ع) در مورد اهمیت زیارت امام حسین(ع) در 3 شب ویژه فرمودند کسی که قبر امام حسین(ع) را در 3 شب زیارت کند خدا تمام گناهان او را می بخشد.

سپس راوی می پرسد: آن 3 شب کدام است و امام پاسخ می دهند، لَیلَهُ الفِطرِ، ولَیلَهُ الأَضحی، ولَیلَهُ النِّصفِ مِن شَعبانَ.