«ز اشک پرس حکایت»، روایتی از غم رحلت امام خمینی(ره)

انسان سوگوار، شعر می سراید و سوگ نامه ها مرثیه سرایی ها را در آغوش گرفتند.

در رسای رحلت جانسوز امام خمینی(ره) نیز مرثیه های بی شماری سروده شد که یکی از آن ها کتاب «ز اشک پرس حکایت» است.

- ایسنا/اصفهان انسان سوگوار، شعر می سراید و سوگ نامه ها مرثیه سرایی ها را در آغوش گرفتند.

در رسای رحلت جانسوز امام خمینی(ره) نیز مرثیه های بی شماری سروده شد که یکی از آن ها کتاب ز اشک پرس حکایت است.

رثا ریشه کلمه مرثیه و در لغت به معنی ستایش درگذشتگان، گریه و نوحه بر متوفی، همراه با یادآوری ابعاد شخصیتی و نیکی های او و با اظهار تأسف است.

بنابراین مرثیه، شعری است که در سوگ کسی و تأسف بر مرگ عزیزی با برشمردن محاسن او می سرایند.

در تاریخ ادبیات فارسی قالب متداول برای مرثیه سرایی، قصیده و قطعه بوده است، ولی در روزگار معاصر شاعران به غزل بیشتر متمایل و متوجه بوده اند.

سومین سوگنامه منتشر شده توسط مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، برای رحلت جانسوز ایشان، با عنوان ز اشک پرس حکایت انواع متنوع تر قالب های شعری چون دوبیتی و رباعی و چهارپاره را در خود جای داده است.

مرثیه، ناب ترین و اصیل ترین سخنی است که از داغ دل و احساسات درگیر شاعر سرچشمه می گیرد و تا دل نسوزد چشم صدا نمی کند و قلم نمی تراود.