شواهد فسیلی تازه، دانشمندان را یک گام به حل راز تکامل پر نزدیک می کند

فسیل جدیدی از یک گونه ی دایناسور ماقبل تاریخی نشان می دهد که این موجود دارای یک بخش فلس دار و یک بخش پردار بوده است.

- فسیل های پوست دایناسورها رایج تر از آنچه تصور می شود، هستند.

با این حال تاکنون، تنها مجموعه ای از فسیل های پوستی دایناسورها در سطح میکروسکوپی بررسی شده اند.

یکی از این پژوهش ها در سال 2018 به بررسی چهار فسیل با پوست حفظ شده اختصاص داشت که نشان می داد پوست پرندگان آغازین و خویشاوندان دایناسور نزدیک به آن ها (کلوروسورها) به پوست پرندگان کنونی شباهت داشت.

پوست پرنده مانند پیش از ظهور دایناسورهای پرنده مانند به تکامل رسید.

بنابراین برای درک چگونگی تکامل پوست پرنده مانند، در ابتدا باید دایناسورهایی را مطالعه کنیم که بر اساس درخت تکامل، زودتر راه خود را از بقیه جدا کردند.

بر اساس پژوهش جدید، حداقل برخی دایناسورهای پردار مانند خزندگان کنونی دارای پوست فلس دار بودند.

این شواهد از گونه ای جدید به نام سیتاکوسور (Psittacosaurus) می آیند که نوعی دایناسور شاخ دار با پرهای قلم مو مانند در قسمت دم بود.

این دایناسور در اوایل دوره ی کرتاسه (حدود 130 میلیون سال پیش) می زیست، اما تبار آن یعنی دایناسورهای پرنده کفل پیش از این دوره در دوره ی تریاس (حدود 240 میلیون سال پیش) از دایناسورهای دیگر جدا شد.