ترور عشقی 100 ساله شد/ معمای قتل شاعر و روزنامه نگار شهیر شهر

زن و مرد تهران بر این بیچاره گریســتند، بازارها بسته شــد، همۀ مردم راه افتادند.

از شــاه آباد به لاله ازار، از آنجــا به میدان توپخانه، - زن و مرد تهران بر این بیچاره گریســتند، بازارها بسته شــد، همۀ مردم راه افتادند.

از شــاه آباد به لاله ازار، از آنجــا به میدان توپخانه، به بازار، چهارسو، مسجدجامع، ســرقبرآقا، دروازۀ شــاه عبدالعظیم و ابن بابویه مشایعت شد - ملک الشعرای بهار    عصر ایران؛ مهرداد خدیر- او را به خانه اش بردیم.

پیراهن خونین او را سپردم که نگذارند از بین برود.

در خانه اش شسته شد  و در مسجد سپهسالار به امانت نهاده شد  و روی ورقۀ کوچکی مضمون این عبارات مختصر چاپ شده و در شهر منتشر گشت: عشقی مُرد، هر کس بخواهد از جنازۀ این سید شهید مشایعت کند فردا صبح بیاید به مسجد سپهسالار.

     فردا صبح شــهر تهران، علمای بزرگ، فضلا، محصلین، کسبه و دیگران آمدند.

بچه هــای محلۀ عشــقی (اطراف شاه آباد) به ریاســت مرحوم نایب فتح الله و بســتگان او و جوانان و جوانمردان شاه آباد طوق و علــم را بلند کردند و جنازۀ شــاعر جــوان را در حالتــی که پیراهــن خونین او روی تابوت بــود، برداشــتند.

زن و مرد تهران بر این بیچاره گریســتند، بازارها بسته شــد، همۀ مردم راه افتادند.