بهروز وثوقی و طردشدگانِ محبوبی که پیامدِ سیاست رسمی در ایران است

به گمان من، سیاست رسمی سبک سنگین کرده است و به این نتیجه رسیده است که ورود دوباره آنان [«طردشدگانِ محبوب»] به میدان هنر مانع تبدیل شدن شان به «نماد» می شود.

- به گمان من، سیاست رسمی سبک سنگین کرده است و به این نتیجه رسیده است که ورود دوباره آنان [ طردشدگانِ محبوب ] به میدان هنر مانع تبدیل شدن شان به نماد می شود.

عصر ایران؛ فردین علیخواه؛ عضو گروه جامعه شناسی دانشگاه گیلان - رسانه ها درباره بازی بهروز وثوقی در یک فیلم ایرانی، پس از سال ها دوری از سینمای ایران، اخباری منتشر کرده اند.

بهروز وثوقی جزء چهره های محبوبی است که سلبریتی های داخل کشور هر وقت گذرشان به امریکا می افتد عکسی یادگاری و (در ظاهر) صمیمانه با او می گیرند.

اگر در رویداد های هنری حضور داشته باشد بی تردید حضور ایشان (در مواردی حتی قبل از رویداد) به اطلاع عموم رسانده می شود و تشویق پیوسته حاضران نثار ایشان می گردد.

 رسانه های ماهواره ای و اینترنتی مشتاق اند تا گفتگویی، هر چند کوتاه، با ایشان داشته باشند.

او در بین بازیگران قدیمی ایران، به تدریج تبدیل به نماد و به تعبیر صفحات مختلف شبکه های اجتماعی، تبدیل به اسطوره شده است.

 آنچه می نویسم نتیجه مطالعات مختصری است که در سال های گذشته با همراهی دانشجویانم درباره شهرت و سلبریتی داشته ام.