نامه نگاری رهبران جهان؛ نشانه ای از آغاز دوره رسانه زدایی از سیاست

نامه های محرمانه ای که در هفته های اخیر میان برخی از مهم ترین رهبران جهان رد و بدل شده، مصداق عینی این تحول اند: نامه دونالد ترامپ به رهبری نظام جمهوری اسلامی ایران، - در نظام ارتباطی مدرن، سیاست همواره با رسانه گره خورده است؛ به نحوی که تا همین اواخر، رسانه به مثابه فضای عمومی شکل گیری اراده سیاسی تلقی می شد.

اما تحولی آرام و خزنده در حال وقوع است؛ تحول از سیاست در میدان روایت به سیاست در اتاق های دربسته .

این همان پدیده ای ست که می توان از آن با عنوان رسانه زدایی از سیاست یاد کرد؛ نه به معنای حذف کامل رسانه، بلکه به معنای خروج تدریجی سیاست ورزی عقلانی از هیاهوی رسانه ای و بازگشت آن به مدارهای کم سروصداتر، اما هدفمندتر.

این تغییر را می توان نه صرفاً در یک کشور یا یک بازیگر خاص، بلکه در نظم نوپای دیپلماسی جهانی مشاهده کرد.

رهبران قدرت های جهانی، دیگر تصمیم های مهم خود را در نشست های خبری نمی گیرند؛ انگار به توافق نانوشته ای رسیده اند: رسانه ها دیگر محل مناسبی برای سیاست ورزی نیستند و رسانه های عمومی، دیگر نمی توانند فضای لازم برای اقناع، تأمل و توافق های پیچیده را فراهم کنند.

به همین دلیل، روند جدیدی از تعاملات محرمانه، تبادل نامه ها، و سکوت های دیپلماتیک در حال جان گرفتن است.