نقوش رقصان و پیچان بی همتای مسجدی در دل نقش جهان

مسجد جامع عباسی یکی از نادره ها و بناهای پُرطُرفه تاریخ فرهنگ و تمدن ایرانی است که به همت بلند هنروران و پادشاهان عصر صفوی بنیاد نهاده شده؛ - ایسنا/اصفهان مسجد جامع عباسی یکی از نادره ها و بناهای پُرطُرفه تاریخ فرهنگ و تمدن ایرانی است که به همت بلند هنروران و پادشاهان عصر صفوی بنیاد نهاده شده؛ بنایی که نمود اصلی زیبایی اش را در نقوش رقصان و پرپیچ وشکنش می جویند.

به میدان نقش جهان که قدم بگذاریم در زاویه جنوبی اش با بنایی فریبنده چهره به چهره می شویم که دورترین نامش به گواه تواریخ صفوی مسجد جامع عباسی یا مسجد جامع جدید عباسی است.

نام اخیر در اصل اشارتی به مسجد عتیق شهر داشت، یعنی چشم اصفهان به جامعی نو در برابر جامعی قدیم روشن شده است؛ مسجدی که حالا 426 سال از عمر مبارکش و از همه داستان هایی که در این سالیان دیده و ندیده، می گذرد.

آنچه در ادامه می خوانید مروری بر تاریخ و زیبایی این بنا است.

مسجد جامع عباسی که از گذشته تابه امروز با نام های مسجد سلطانی ، شاه و امام هم شناخته شده، به دستور شاه عباس اول، مردی که اصفهان را در عصر صفوی پایتخت ایران کرد، بنا می شود.

سال فرمان احداث این مسجد که هم اکنون به خاطر معماری بی نظیر، عظمت و کثرت جزییاتش شهره است، سال 1020 هجری قمری یعنی بیست وچهارمین سال سلطنت آن شاه به شمار می آید.