مطالب مرتبط:
تهران با تلاش های بی وقفه علما تهران به قله حکمت تبدیل شد
بازی با مذاکره از اصول آمریکا است / کسانی که دل بسته مذاکرات هستند رفتار ترامپ با برجام را ببینند
حجت الاسلام شاهرخی: شهید رییسی گفتمانی انقلابی از رفتار و گفتار از خود بر جای گذاشت.
حجت الاسلام شاهرخی: شهید رییسی گفتمانی انقلابی از رفتار و گفتار خود بر جای گذاشت
تهدید ملی پوش سرشناس: تا وقتی این آقا سرمربی باشد، دیگر در تیم ملی بازی نمی کنم!/ در ایران با من خیلی بد رفتار کردند
5 + 1
یارانه ها
مسکن مهر
قیمت جهانی طلا
قیمت روز طلا و ارز
قیمت جهانی نفت
اخبار نرخ ارز
قیمت طلا
قیمت سکه
آب و هوا
بازار کار
افغانستان
تاجیکستان
استانها
ویدئو های ورزشی
طنز و کاریکاتور
بازار آتی سکه
شنبه، 30 فروردین 1404 ساعت 08:052025-04-19سياسي

3 رفتار نکوهش شده در حکمت دوم نهج البلاغه


معاون تهذیب مدرسه علمیه امامیه شهرکرد با مرور مضامین نورانی حکمت دوم نهج البلاغه به تبیین سه رفتار نکوهش شده که باعث حقارت انسان می شود، - شهرکرد-معاون تهذیب مدرسه علمیه امامیه شهرکرد با مرور مضامین نورانی حکمت دوم نهج البلاغه به تبیین سه رفتار نکوهش شده که باعث حقارت انسان می شود، پرداخت.

حجت الاسلام والمسلمین روح الله جمشیدی در گفتگو با خبرنگار مهر ، با پرداختن به مضامین نورانی حکمت دوم نهج البلاغه امیرالمؤمنین (ع) أَزْرَی بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ، وَ رَضِیَ بِالذُّلِّ مَنْ کَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ، وَ هَانَتْ عَلَیْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَیْهَا لِسَانَه ، اظهار کرد: حضرت در این حکمت به سه رفتار ناپسند اشاره دارند که نتیجه این رفتارها برای انسان چیزی جز خاری و سرافکندگی نیست.

معاون تهذیب مدرسه علمیه امامیه شهرکرد با ذکر اینکه طمع ورزی یکی از این سه رفتار ناپسند است، ادامه داد: انسان طمع کار و حریص از آنجا که به هر دری می زند تا دارایی و داشته خود را اضافه کند لذا به هر کسی رو می زند و به هر حقارت و ذلتی تن می دهد.

جمشیدی با یادآوری اینکه مدیون شدن به دیگران گاه سبب تحقیر انسان است، بیان کرد: حضرت در این حکمت تأکید دارند کسی که جان خود را با طمع ورزی بپوشاند، خود را پست کرده است و پوشاندن جان با طمع یعن


برچسب ها: نهج البلاغه - مدرسه علمیه - رفتار - شهرکرد - حکمت - حجت الاسلام والمسلمین - امامیه
آخرین اخبار سرویس:

3 رفتار نکوهش شده در حکمت دوم نهج البلاغه

3 رفتار نکوهش شده در حکمت دوم نهج البلاغه