50 سالگی جنایت در تپه های اوین/ تیرباران بیژن جزنی و 8 زندانی دیگر با ادعای دروغ فرار از زندان

درست 50 سال پیش و در همین ساعات عصر جمعه 9 زندانی سیاسی را با دست ها و چشم های بسته به تپه های اوین بردند و اعدام کردند و روز بعد در روزنامه ها نوشتند: - اجساد را هم نوذری و حسینی دو شکنجه گر دیگر ساواک (با نام اصلی شعبانی و نوذری) به بیمارستان 501 بردند و در آنجا هم متوجه شدند آنها اعدام شده اند نه آن که حین فرار کشته شده باشند.

  خالی از لطف نیست اشاره شود که در مستند پنج قسمتی تلویزیون من و تو درباره پرویز ثابتی تیرباران بیژن جزنی و 8 نفر دیگر مسکوت مانده و خود او هم در خاطرات خود به این بخش نپرداخته است؛ نکته ای که بعد از پخش مستند، واکنش مسعود بهنود را هم برانگیخت؛ روزنامه نگار پرسابقه که آن زمان با آیندگان همکاری می کرد و سال هاست مقیم خارج از کشور است.

  در یکی از گزارش های ساواک هم آمده که این اتفاق تأثیری بسیار منفی بر افکار عمومی گذاشت.

بعد از آن که اعدام خسرو گلسرخی او را میان مردم محبوب و مشهور ساخت به این نتیجه رسیدند که اعدام بیژن جزنی در حالی که فعالیت مسلحانه نداشته اثر منفی شدیدتر بر جای می گذارد و به این سناریو رسیدند.

  پرویز ثابتی و دیگر اداره کنندگان ساواک از یک سو می خواستند خود را مسلط به اوضاع نشان دهند و از جانب دیگر بگویند توطئه های مختلف در جریان است و ماییم که خنثی می کنیم و در کنار اینها مخالفان را بترسانند