دعای عرفه، سندی زنده از مکتب بی نظیر حسینی

هدف اصلی امام حسین (ع) از دعای عرفه، ترکیبی از تقویت ایمان فردی، آماده سازی برای قیام، نقد نظام فاسد، بیدارسازی مردم و تبیین فلسفه عاشورا بود، - ایسنا/مرکزی یک پژوهشگر علوم دینی گفت: هدف اصلی امام حسین (ع) از دعای عرفه، ترکیبی از تقویت ایمان فردی، آماده سازی برای قیام، نقد نظام فاسد، بیدارسازی مردم و تبیین فلسفه عاشورا بود، به همین دلیل، این دعا فقط یک متن عبادی نیست، بلکه سندی زنده از مکتب حسینی است که امروز هم می تواند الهام بخش مبارزه با ظلم و اصلاح جامعه باشد.

حجت الاسلام حسین بهاری در گفت وگو با ایسنا به بیان مهمترین ویژگی های دعای عرفه پرداخت و افزود: مهم ترین ویژگی دعای عرفه که آن را به یکی از برجسته ترین مناجات های اسلامی تبدیل کرده است جامعیت محتوایی(معرفتی، اخلاقی، اجتماعی) است.

این دعا به شکلی عمیق به توصیف ذات، صفات و افعال الهی می پردازد و رابطه بنده با پروردگار را با بیانی فلسفی عرفانی ترسیم می کند.

إِلَهِی مَا أَعْظَمَ شَأْنَکَ وَ أَجَلَّ سُلْطَانَکَ خدایا! چه عظیم است شأن تو و چه بلندمرتبه است حکومت تو.

وی افزود: این دعا شامل درخواست های مکرر برای تزکیه نفس، دوری از تکبر و طلب عفو است که در فرازی از آن می خوانیم اِغْفِرْ لِی الذُّنُوبَ الَّتِی تُهتِکُ العِصَمَ (گناهانی که پرده های حفاظت را می درند، بیامرز)