ایران با جاده ترامپ چه خواهد کرد؟

درست است که پروژه کریدور زنگزور ریشه در توافق 10 نوامبر 2020 دارد و پیش از دولت دکتر پزشکیان آغاز شده، اما بی عملی گذشته توجیه گر ادامه انفعال امروز نیست - به گزارش تابناک، حسین قتیب تحلیلگر مسائل استراتژیک در تحلیلی درباره گذرگاه زنگزو نوشت: از نظر حقوق بین الملل، هرگونه تغییر در وضعیت ژئوپلیتیکی منطقه، به ویژه در گذرگاه هایی که به تغییر توازن منطقه ای می انجامند، نیازمند شفافیت، رضایت طرف های ثالث درگیر (در این جا ایران)، و رعایت اصل عدم تهدید است.

کریدوری که عملاً دسترسی مستقیم ترکیه به دریای خزر و آسیای مرکزی را فراهم می کند، امنیت ملی ایران را تحت تأثیر قرار می دهد.

از آن جا که ایران تنها 44 کیلومتر مرز با ارمنستان دارد و همین مرز باریک، نقطه اتصال تهران به قفقاز شمالی و اروپا از مسیر گرجستان است، کاهش نقش این گذرگاه به معنای انزوای تدریجی ایران از تحولات حیاتی قفقاز است.

این که می پرسند: دو کشور مستقل (آذربایجان و ارمنستان) قراردادی بسته اند، ایران چه می تواند بکند؟  پاسخ این است که در حقوق بین الملل، تغییرات ژئوپلیتیکی با آثار فرامرزی، تنها با رضایت و شفافیت ممکن است.

اصل عدم تهدید منافع مشروع دیگران یکی از مبانی شناخته شده در عرف بین المللی است.