وقتی تنبک به جشنواره موسیقی جوان می آید

تنبک تنها سازِ کوبه ایِ موسیقی ایرانی است، تا همین چند دهه پیش کسی به این ساز اهمیت نمی داد و آن را ضرب خطاب می کردند.

- " - یاسر یگانه تنبک تنها سازِ کوبه ایِ موسیقی ایرانی است.

البته موسیقی نواحی مختلف ایران سازهای کوبه ای دیگری هم دارند، مانند سازِ دف که در موسیقی کردستان حضوری پر رنگ داشته و دارد.

همین سازِ دف در میانه های دهه 50 به همتِ زنده یاد محمدرضا لطفی و به لطف توانایی های بیژن کامکار وارد موسیقی ایرانی شد.

امروز سازهای دیگری هم در موسیقی ایرانی به عنوان سازِ کوبه ای مورد استفاده قرار می گیرند؛ سازهایی مانند: کوزه، دایره، دمام و حتی کاخن.

اما از پیشتر ها، تنها سازِ رسمیِ کوبه ای در موسیقی ایران، تنبک بوده است.

تا همین چند دهه پیش تنبک به عنوانِ ساز شناخته نمی شد و بیشتر آن را ضرب خطاب می کردند.

اما به همتِ حسین تهرانی تنبک دارای جایگاه شد و پس از او با تلاش ِ کسانی مانند امیرناصر افتتاح و بهمن رجبی، تنبک به مسیر پیشرفت خود ادامه داد.

هنرمندی به نام بهمن رجبی با پرداختن به سازِ تنبک و نوآوری های بسیار و استفاده از ظرفیت های بیشترِ این ساز، توانست انقلابی در نوازندگی این ساز ایجاد کند.

رجبی دو کتاب برای تنبک نوشت و در آن از نُت نویسیِ یک خطی استفاده کرد.