مراسم عروسی مذهبی

به واقع هنوز که هنوز است مدل شادی کردن درست درمان در مراسم عروسی برای آدم های مذهبی و اهل رعایت مشخص نیست.

عروسی کلن پدیده هیجان آور و دوست داشتنی و لذت بخشی است.

مثل همین عروسی یکشنبه شب؛ اگر بگذریم از هیجان پوشیدن پیراهن مهمانی و کفش پاشنه 17 سانتی حتی و دیدن فک و فامیل و دست انداختن همدیگر و کرکر خندیدن؛ باقی می ماند یک مراسم عروسی که مثلا برای شادی کردن از نوع مذهبی، آهنگ های مجاز در آن پخش می کردند؛ از خواجه امیری و شهرام شکوهی بگیرید تا محمد اصفهانی و محمد علیزاده.

آهنگ هایی که نمی شد حتی با آن ها دست زد، چه برسد به اقدامات دیگر.

گذشته از این عروسی و از راه حلی که این بندگان خدا به ذهنشان رسیده و استفاده کرده اند، به واقع هنوز که هنوز است مدل شادی کردن درست درمان در مراسم عروسی برای آدم های مذهبی و اهل رعایت مشخص نیست.

یادم می آید که خیلی سال قبل هم در این مورد نوشته بودم.

اغلب مراسم عروسی آدم مذهبی ها که می روم یا کاملاً سوت وکور است و بی سروصدا؛ یا نهایت مداحی دعوت کرده اند که چون آن بندگان خدا هم شعرهای درست درمان ندارند؛ یا همان ترانه های دیگر را باکمی تغییر در محتوا می خوانند و تنها چیزی که عاید مخاطب می شود این است که مجبورند به جای صدای قشنگ خواننده اصلی، صدای نخراشیده و نتراشیده مداح مذکور را تحمل کنند؛ و یا شعرهایی �