فرید محسنی، نصیر ملکوتی رابطه سببیّت در قانون مجازات اسلامی 1392

جبران خسارت به عنوان نتیجه تحقق مسئولیت کیفری مورد قبول خواهد بود ولی قابلیت استناد در امر کیفری مبتنی بر اصولی بر گرفته از مبانی کیفری است.

- چکیده رابطه سببیت یکی از ارکان مهم مسئولیت کیفری و مدنی و نقطه اشتراک این دو نوع مسئولیت است.

به گونه ای که بدون اثبات آن هیچ یک از دو نوع مسئولیت قابل تحقق نمی باشد.

با این وجود رابطه استناد در این دو قلمرو تفاوت های اساسی داشته ودر حوزه مسئولیت کیفری باید با نگرش کیفری به این پدیده نظاره کرد.

زیرا هریک از آنها اقتضائات ولوازم خود را دارند وطبعا بر مبنای همان ساختار، نوع مسئولیت بررسی وتحقق می باشد.

هرچند جبران خسارت به عنوان نتیجه تحقق مسئولیت کیفری مورد قبول خواهد بود ولی قابلیت استناد در امر کیفری مبتنی بر اصولی بر گرفته از مبانی کیفری است.

نوشتار حاضر تلاشی است در جهت ارائه یک نگرش جامع کیفری نسبت به رابطه سببیت و تحلیل معیارها و چالش های این رکن مسئولیت کیفری در پرتو اندیشه های فقهی، آرای قضایی و قوانین کیفری بویژه قانون جدید مجازات اسلامی مصوب 1392.

نویسندگان: فرید محسنی: استادیار گروه حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه علوم قضایی نصیر ملکوتی: دانشجوی دکتری حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه علوم قضایی مجله حقوقی دادگستری - دوره 79، شماره 91، پاییز 1394.