مطبوعات نمی میرند، حرفه ای ها می مانند

چاپی های حرفه ای همچنان می توانند امید به بقا داشته باشند و فضای مجازی هم می تواند با معرفی یاری کند.

هر دو همدیگر را پوشش می دهند تا در فضای بی سابقه همه بهره ببرند.

- عصر ایران؛ مهرداد خدیر- از روزی که رسانه های الکترونیک ظهور کرد و سایت ها و وبلاگ ها وارد دنیای اطلاع رسانی شدند و در پی آن با رواج فضای مجازی و شبکه های اجتماعی و انتشار سریع اخبار و رخدادها که به طرفه العینی منتشر می شود و از سد سانسورهم می گذرد و در گوشی های هوش مند جای می گیرد این دغدغه به جان فعالان مطبوعاتی و دوست داران رسانه های چاپی افتاده که سرنوشت کاغذی ها چه می شود.

برخی ژاپن را مثال می زنند که اگر قرار بود چاپی ها و کاغذی ها میدان را واگذارند و از صحنه خارج شوند این اتفاق باید در ژاپن رخ دهد که در فناوری های ارتباطی و رایانه ای سرآمد است اما همچنان آساهی شیمبون و یومیوری چاپ می شوند و انس مردم با کاغذ نگسسته است.

در مقابل گفته می شود جمعیت ژاپن پیر شده و این اشتیاق در نسل جدید کاهش یافته است یا به برخی از روزنامه های مشهور در اروپا و آمریکا اشاره می کنند که ترجیح داده اند از عرصه پر هزینه کاغذ و چاپ به دنیای مجازی و الکترونیک بکوچند.

استدلالات متنوع اند اما مهم ترین و قابل اعتناترین این است که رسانه های چاپی تخصصی تر و حرفه ای تر می شوند و می مانند و به عبا