عشق به ایران و نمایش های ایرانی

اما نبودن بیضایی در ایران برای تئاتر ایران خلأیی محسوس است و امیدواریم همچنان در کنارمان باشد و سالیان سال شاهد کوشش هایش باشیم.

- بهروز غریب پور، نمایش نامه نویس در روزنامه شرق نوشت: بیضایی در حقیقت شخصیتی محترم و مغتنم برای تئاتر ایران است و به هرحال، اگر نگاهی به روزهای جوانی بیضایی بیندازیم می بینیم که عشق به ایران و نمایش های ایرانی و فرهنگ ایرانی از همان آغاز کارش وجود داشته است و در زمانی که شیفتگان تئاتر غرب اصرار می ورزیدند نمایش ایرانی قابل اعتنا نیست و تخت حوضی، تعزیه و خیمه شب بازی آثار موزه ای هستند و در کاهش اندیشه تماشاگران می توانند مؤثر باشند، اما بیضایی برخلاف این دیدگاه حرکت می کرد.

او به همین دلیل دانشکده ادبیات را رها کرد و کتاب بی نظیر نمایش در ایران را نوشت که در آن به نمایش های بومی ما که ریشه در تاریخ دارند توجه ویژه می کند.

من چند سال پیش در خانه هنرمندان ایران در مراسمی که برای بزرگداشتش برگزار شده بود، به او دو گلایه کردم، اما در همان جا نیز گفتم که این گلایه هیچ از ارزشمندی اش نمی کاهد و چیزی از شخصیتش را تحت الشعاع قرار نخواهد داد.

در همان جا هم گفتم که می شود به معماری تخت جمشید ایراد گرفت، نقدش کرد، اما همیشه تخت جمشید ارزشمند است و بیضایی هم ارزشمندی خود را خواهد داشت و بودنش نشانی برای آین�