نویسنده ای که سرمایه اش محدود می شود

اصغر رستگار از تأثیر ادبیات کهن بر ادبیات معاصر و آن چه بر اثر کم توجهی برخی شاعران و نویسندگان معاصر به ادبیات گذشته در آثار ادبی شان رخ می دهد، - می گوید.

این مترجم در گفت وگو با ایسنا، در پاسخ به سوالی درباره تاثیر ادبیات کهن بر آثار ادبی معاصر اظهار کرد: این سؤال، اگر نه موضوع بحثِ یک کتاب، دست کم می تواند موضوع بحث و بررسی یک مقاله مبسوط باشد که در حال حاضر از من ساخته نیست.

به طورِ کلی، می توان گفت که این مسئله همان اهمیتی را در کار هر نویسنده یا مترجم دارد، که سرمایه در کارِ یک تاجر دارد.

تاجر بدون سرمایه نه تاجر است و نه می تواند تجارت کند.

هرچه سرمایه تاجر بیشتر باشد، گستردگی فعالیتش وسیع تر خواهد بود.

او در ادامه سرمایه نویسنده را واژه دانست و افزود: تاجری که بخواهد با سرمایه ای اندک کار کند، فقط باید کنار خیابان بساط پهن کند.

سرمایه نویسنده هم واژه است.

نویسنده چه داستان نویس باشد (یا مترجم یک اثر داستانی) و چه شاعر، ناقد، محقق، مورخ، و غیره و غیره، به هر حال، محصول تخیل یا تفکر خود را باید به زبان فارسی به رویِ کاغذ بیاورد.

مصالح کارش هم واژه است، اما این واژه ها از یک نوع و یک جنس نیستند.

صفات، جملاتِ وصفی، اصطلاحات، ترکیب ها، تعبیرها، استعاره ها، و غیره، همه این ها از واژه ساخته شده اند.