قد قامت العزاء که اربعین آمد

اربعین، تو نه واقعه ای و نه منتصب به مناسبت، تو تجدید میثاقی با امام عدل، با حضرت خوبی ها، با جناب فداکاری ها و با سید شهدا، تو تکرار مکرری، تو تحریر احراری و تو مقلب القلوبی.

- علی دایلی - به اربعین سالار شهیدان سلام باید کرد، 40 روز از واقعه طَف گذر کرد، ولی دل ها هنوز چله نشین حسین و داغ ظهر عاشورا هنوز سینه شیعه را می سوزاند.

همانا دل های شیعیان علی (ع) آرام نمی گیرد مگر با بدرقه مظلوم کربلا، و این بدرقه نه بدان آسانی ست که بتوان با این قلم های نحیف و این واژه های ضعیف آن را وصف کرد.

بدرقه ای که فرسنگ ها و فرسخ ها را به عشق حسین (ع) با پای پیاده پیموده و به خاک طف پا می نهند تا نجوا دهند که ایا حسینا، همانا مصائب تو تا ابد در گوش و جان ماست و نهضت تو همانا در قلب های ما حکمفرماست، که راه حسین (ع) نه آن است که راه سست بنیادان و یاد او نه آن است که یاد شیطان صفتان.

اربعین امسال نیز، از شور خالی نبود و شعور نیز کم نداشت، شوری که هیچ جاده ای یارای جای دادن عشاق حسین(ع) را نداشت، و شعوری که هیچ مرزی باعث نشد که یاران عصر حسین(ع) فرامرزی پیشه نکنند و راه نینوا را در پیش نگیرند.

به راستی که کربلا، شاخه همخون جدا مانده ماست، به راستی که کربلا نه تنها شهری ست، که یک مکتب است، مکتبی به وسعت اسلام، اسلامی که به وسعت دنیا و آخرت بوده و شیعه این را به