هیچ سالی چنین بهار نداشت!

به نظر می رسد که اسفند 1398 و فروردین (و شاید بهتر است بگویم بهار) 1399 در میهن عزیزمان و بسیاری از کشورهای جهان روزهای دلپذیری نبوده است.

- کامیار عابدی می گوید: به نظر می رسد که اسفند 1398 و فروردین (و شاید بهتر است بگویم بهار) 1399 در میهن عزیزمان و بسیاری از کشورهای جهان روزهای دلپذیری نبوده است.

اما بهار برای انسان ایرانی از یادآوری های نیک ادبی تهی نیست.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، این منتقد و پژوهشگر ادبی در این یادداشت که از سلسله یادداشت های یک هفته با سعدی و سپهری در فضای مجازی است و در پایگاه اطلاع رسانی شهر کتاب منتشر شده، نوشته است: در اواخر سال 1364 بیماری های مختلف یکی از شاعران سنت گرا و توانمند ایران در عصر تجدد، مهدی حمیدی شیرازی را احاطه کرده بود.

وضعیت جسمانی او به هیچ روی مساعد نبود.

البته، او در سال های میانه ی عمر بر این باور بود که .

از این که سال نو آمد نشان زندگی است از این که سال کهن شد نشان رهسپَری است با این همه، وی با شمّ شاعرانه اش احساس می کرد که سال نو دیگر برای او نشان زندگی نیست.

اسفند و فروردین 1365-1364 را واپسین اسفند و فروردینِ زندگی اش می پنداشت.

حق هم با او بود.

حدود دو ماه قبل از آن که در سپیده دم 23 تیر 1365 زندگی را بدرود گوید، درچکامه ای کوتاه به مطلع زیر آواز رَحیل را چنین مؤکد می کرد: اسفند و فروردین امسالم چه بد بود