انتخاب یک جریان

*گوشه و کنار نشریات، پریان مرادی: تاریخ سیاسی ایران، جریانهای گوناگونی را به خود دیده است، جریانهایی که هـر کدام چند سالی جو جامعه را در اختیار اهـداف خـود گرفته و به رقابت بر سرتصاحب حکومت می پرداختند؛ - روحانیون وعلما کـه جمعیـت عظیمی از ایـن جریان را تشکیل می دادنـد نسـبت بـه سیاسـت دیدگاههای متفاوتـی داشـتند: 1)روحانیونـی کـه از ورود بـه سیاسـت پرهیـز داشـته و تنهـا در مواضـع خـاص حاضـر بـه پادرمیانـی بودنـد، کـه آیت الله سـید احمد خوانساری بـه عنـوان نمـاد ایـن تفکـر شـناخته می شـود.

2)روحانیـون میانه رو، که در عین مخالفـت بـا رژیم شاه و مظاهـر فساد، موافق مبارزه قهرآمیز و تند نبودند، که به عنوان مثال آیت الله سید محمدرضا گلپایگانـی و سید شهاب الدیـن مرعشـی نجفـی در ایـن گروه قـرار داشتند.

3)روحانیون وابسته به دستگاه حکومت پهلوی؛ که هیچگونه مخالفتی با رژیم شاه نداشته و نه تنها با جریان انقلابی به رهبری امام (ره) همراه نبودند، بلکه با آنان مخالفت می کردند.

سید کاظم شریعتمداری سر دسته این گروه معرفی شده بود.

4)جریان اصیـل اسلامی؛ که گفتمان آن حضور جدی روحانیـت در سیاسـت و تغییـر رژیـم پهلـوی و برقـراری حکومت اسلامی بود.