جهاد هوشمندانه امام جواد(ع) در عصر عباسیان

امام جواد(ع) در دوران 17 ساله امامتش با جهادی بی امان، با شیوه ماهرانه و با استفاده از سپر تقیه آن هم نوع شگفت آوری از تقیه، توانست اهداف پدر بزرگوارش را دنبال کنند.

- خبرگزاری فارس – جواد سلیمانی: امام جواد (ع) از سال 203 تا 220 هجری قمری امامت شیعه را به عهده داشت، ایشان نیز مانند پدر بزرگوارش با توطئه جدید مأمون مواجه شد.

مأمون که با سیاست فشار و قهر نمی توانست بر اهل بیت(ع) غلبه کند در تقابل با آن حضرت تزویر را بر زندان و شکنجه ترجیح داد و ایشان را با اکراه از مدینه به سامراء آورد و ازدواج با دخترش ام الفضل را بر آن حضرت تحمیل کرد، و بدین سان خواست مشابه آن چه با امام رضا(ع) عمل نمود با فرزندش عمل کند.

مأمون می خواست با وارد کردن امام و شیعیان در عرصه سیاست آن ها را از استتار بیرون بیاورد و با پذیرش همکاری با خلیفه رنگ مظلومیت و قداست را از چهره شان بزداید.

او می خواست از یک سو تفکر شیعی یعنی عدم مشروعیت خلافت امویان و عباسیان را زیر سؤال ببرد و از سوی دیگر تفکر زهد و پارسایی که سیره مستمر امامان شیعه بود زیر سؤال می رفت.

به علاوه با آوردن  امام در دربار رابطه اش را با مردم قطع کرده و شخصیّت مردمی حضرت تحت تاثیر قرار می گرفت.