حال و هوای نیمایی در سالروز تولد پدر شعر نو

علی اسفندیاری که بعدها به نیما یوشیج معروف شد، 21 آبان 1276 مصادف با 11 نوامبر 1897 در یکی از مناطق کوه البرز در یوش از توابع نور مازندران دیده به جهان گشود.

- ، او 62 سال زندگی کرد و اگر چه سراسر عمرش در سایه مرگ مدام و سختی سپری شد اما توانست معیارهای هزار ساله شعر فارسی را که تغییرناپذیر و مقدس و ابدی می نمود، با شعرها و رای های محکم و مستدلش تحول بخشد.

نیما یوشیج در 22 سالگی به استخدام وزارت دارایی درآمد ولی پس از مدتی آن را رها کرد.

او اولین شعر خود را در 23 سالگی سرود که مثنوی بلند قصه رنگ پریده نام دارد.

خود نیما این شعرش را اثری بچگانه نامیده است.

سال 1300 اسم نیما را به معنی کمان بزرگ برای خود انتخاب کرد.

در دی 1301 مجموعه شعر افسانه را سرود و شعرهایش را با نام نیما امضا کرد.

او این اثر را که به نوعی سنگ بنای شعر نو بود به استادش ظام وفا تقدیم کرد.

سپس قسمت هایی از مجموعه افسانه را در مجله قرن بیستم به چاپ رساند.

آثار نیما عبارتند از تعریف و تبصره و یادداشت های دیگر ، حرف های همسایه ، حکایات و خانواده ی سرباز ، شعر من ، مانلی و خانه سریویلی ، فریادهای دیگر و عنکبوت رنگ ، قلم انداز ، کندوهای شکسته (پنج قصه کوتاه)، نامه های عاشقانه و.