«باخانمان»، قصه تلخ و شیرین آدم های امیدوار/ جای خالی طنزهای خانوادگی

سریال «باخانمان» حالا با گذشت یک سوم از پخش خود توانسته تا حدود زیادی پاسخگوی نیاز جدول پخش و مطالبات بینندگان درباره ساخت سریال های کمدی باشد و چراغ این ژانر را در رسانه ملی روشن نگاه دارد.

- خبرگزاری فارس- گروه رادیو و تلویزیون: در شرایطی که اصولاً اقبال به سریال های کمدی در سینما و تلویزیون اغلب گرم و پرشور بوده، جای خالی این دست آثار در کنداکتور شبکه ها را می توان به نوعی پاشنه آشیل جدی در مسیر جذب مخاطب دانست.

سریال هایی که می توانند با تکیه بر فضای طنز و کاراکترهایی که رفتار و مناسباتی مفرح دارند، دقایقی چند مردم را از فشار مشکلات زندگی و استرس های روزمره دور کنند و به آنتن رنگی از خنده بزنند.

  باخانمان به کارگردانی برزو نیک نژاد و تهیه کنندگی زینب تقوایی، این روزها پرچمدار مجموعه های کمدی در تلویزیون شده است.

سریالی که یک مضمون شاید بارها امتحان پس داده را از منظری تازه مورد استفاده قرار داده تا از تار و پود آن، به دریافتی دیگر از بحث بحران هویت نیز برسد.

مبحثی که در لایه های زیرین این کمدی جمع و جور و با کنار زدن زرورق کمدی و شوخی های ریز و درشت، در ابعادی قابل فهم است.

  کمال (با بازی حسام محمودی) جوانی است که ناگهان درمی یابد توسط پدر و مادرش از خانواده ای دیگر خریداری شده و حالا درصدد برمی آید اصل و ریشه خود را جست