وقتی اغراق سبب تحریف تاریخ می شود

میرجلال الدین کزازی که از غلو و اغراق به عنوان «گزافه شاعرانه» یاد می کند، می گوید نمونه هایی از آثار ادبی که به وقایع تاریخی پرداختند وجود دارد که اغراق در آن ها سبب تحریف تاریخ شده است.

- میرجلال الدین کزازی که از غلو و اغراق به عنوان گزافه شاعرانه یاد می کند، می گوید نمونه هایی از آثار ادبی که به وقایع تاریخی پرداختند وجود دارد که اغراق در آن ها سبب تحریف تاریخ شده است.

این نویسنده، استاد ادبیات و شاهنامه پژوه در گفت وگو با ایسنا درباره حدود استفاده از اغراق در ادبیات و نیز تحریف تاریخ در آثار ادبی اظهار کرد: آن چه سخت کوتاه می توانم گفت این است که گزافه شاعرانه یا غلو و اغراق به همان سان که شما خود از آن سخن گفتید شگردی، ترفندی ادبی است.

یکی از آرایه ها است که در دانش بدیع بدان می پردازند.

پیداست که اگر در جایی دیگر از این ترفند مانند هر ترفندی دیگر، زیباشناختی بهره برده بشود، شایسته نیست.

او افزود: برای نمونه در متنی تاریخی، در گزارش تاریخ می باید روشن و رسا نوشت.

اگر نویسنده می خواهد زبانی ادبی را در کار بیاورد تنها در بخش هایی از کتاب می سزد که چنین رفتاری داشته باشد، در نویسندگی که زمینه برای آن شایسته و آماده است.

کزازی که معتقد است کتاب تاریخی باید دور از پندارپروری باشد، گفت: به سخنی دیگر می خواهد بامدادان یا شبانگ�