از مرز اغراق تا توهین به مقدسات

نجمه دری با شرح تمایز میان استفاده از اغراق در آثار ادبی و تاریخی، از مواردی می گوید که اغراق موجب می شود یک داستان تاریخی مجعول و ساختگی به وجود بیاید که به اصل و اساس مقدسات توهین می کند.

- نجمه دری با شرح تمایز میان استفاده از اغراق در آثار ادبی و تاریخی، از مواردی می گوید که اغراق موجب می شود یک داستان تاریخی مجعول و ساختگی به وجود بیاید که به اصل و اساس مقدسات توهین می کند.

این استاد دانشگاه تربیت مدرس در گفت وگو با ایسنا درباره حدود استفاده از اغراق در ادبیات و نیز تحریف تاریخ در آثار ادبی اظهار کرد: مسئله اول (حدود استفاده از اغراق در آثار ادبی) خیلی کلی است و به آن صورت کلی نمی شود به آن پاسخ داد، چون حوزه شعر و نثر کاملا از هم جداست؛ حوزه شعر می طلبد که خیال در آن خیلی قوی باشد و هر چه اغراق بیشتر و شعر خیال انگیزتر باشد، نتیجه بهتری خواهد داشت و شگفت آفرینی ای که مردم از مواجهه با شعر انتظار دارند، طبعا بیشتر است؛ شعر بدون تخیل اصلا شعر نیست و تخیل می تواند منجر به مبالغه و اغراق در ارائه مضامین شود.

او سپس درباره اغراق در نثر گفت: در دنیای نثر اما با انواع مختلفی از نثر سروکار داریم که می تواند داستان، خاطره، گزارش و یا یک نوشته علمی و انواع دیگر آن باشد.