آموزش بی ثمر و منفی/ عباس عبدی

عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: چند روز پیش با یکی از جوانان خانواده در باره وضع تحصیلی و نمرات او گفتگو می کردم.

او که دانشجوی مقطع کارشناسی دانشگاه مادر کشور است، توضیحاتی در باره واحدهای این ترم خود می داد.

یکی از دروس او انقلاب اسلامی ایران بود که مقارن با سالگرد انقلاب در این باره گفتگو کردیم.

پرسیدم که منبع آن چیست؟ کتابی را با عنوان انقلاب اسلامی، ماهیت، زمینه ها و پیامدهای آن نشانم داد.

تورقی کردم.

پرسیدم که چه نمره ای گرفتی، با خنده گفت 19.

چون نگاهش را به تحلیل سیاسی کشور می دانستم، پرسیدم چطوری 19 شدی؟ مگر تو با این تحلیل ها موافقی؟ گفت خیر.

سر کلاس هم مکرر سوال و نقد می کردم، ولی در برگه امتحانی مطابق گزاره های رسمی آن را نوشتم، در غیر این صورت نمره نمی آوردم! گفت هنگامی که سر کلاس مجازی نیز نظرات استاد را نقد می کردم، بسیاری از دانشجویان پیام می گذاشتند که با نظرات تو موافقیم ولی خوب! زمان امتحان باید مطابق آنچه که پرسش شده و جواب رسمی در کتاب داده شده، پاسخ دهم! این نظام آموزشی از چند جهت زیان بار است.

سعی می کنم در حد یک یادداشت توضیح دهم.

اول از همه کتاب مزبور فاقد بی طرفی علمی است و حتی اشکالات قابل توجهی نیز داشت این به معنای نادرستی همه مطالبش نبود ولی چون در یک چارچوب سوگیرانه نوشته و تدریس می شود، دانشجو نی