با شاهدان قرآنی (15)

تلاوت قرآن، انیس شکنجه های ساواک بود.

- مادرش معلم قرآن بود.

مؤمن و متدین.

خانه حاج احمد شده بود کلاس قرآن زن های محل.

شهیدحبیب الله خلیفه سلطانی با آیه های مبارک قرآن آرام آرام انس گرفت و رشد کرد.

مادر برایش قرآن می خواند.

قرآن لالایی خواب های او بود.

شاید برای همین بند ها که کوه درختی ها به او هجوم می آورد، او فقط با قرآن آرام می گرفت.

صدای شکنجه ها شده بود عذاب روحی زندانیان.

فقط خدا بود که وجود داشت.

نوری که می توانست هر دخمه ای را روشن کند.

حبیب قرآن می خواند.

سوره عصر شده بود یار همیشگی اش.

شاید برای همین بود که صبر وجودش را پر کرده بود و مقاومت نوید پیروزی را به او می داد.

شاید هم خم به ابرو نمی آورد که هم سلولی هایش روحیه ای مضاعف بگیرند و برای همین بود که استاد شهید دکتر محمد مفتح گفته بود: من از مقاومت های مهندس حبیب خلیفه سلطانی زیر شکنجه دژخیمان و نماز شب های او الهام ها گرفتم.

پدرم درباره سوره عصر می نویسد انگار با این سوره حس وحال خاصی داشته است.

چون دست قلم خوبی داشت یک کار خوب پدرم ترجمه همزمان قرائت و ترجمه منشاوی بود نمی دانم چرا این کار را انجام می داده است، ولی یک نوار از پدرم داریم که سوره حشر خوانده می شود و هم زمان صدای پدرم است که روی آن، ترجمه می گذارد.