از یارانه 450 هزار تومانی تا حل مشکلات بورس در سه روز/ چرا «پوپولیسم ایرانی» تا این اندازه گسترده شده است؟

مشکل بورس جدی تر و عمیق تر از آن است که سه روزه یا با تشکیل صندوق خاص حل شود، تا زمانی که مشکلات تولید حل نشود و بنگاه های اقتصادی سر پا نشوند، مشخص است که رکود سهام آن ها در بورس و زمین خوردن سرمایه های مردم تداوم خواهد داشت، با دستکاری های دولت هم مشکلی حل نمی شود.

اما در مورد یارانه؛ اولاً وقتی پایگاه داده های مدون و به روزشونده نداریم، چطور می خواهند دهک های پردرآمد را عادلانه و بدون خطا شناسایی و سپس حذف کنند؛ در ثانی، چگونه می خواهند سه تا پنج دهک را از دریافت یارانه محروم کنند وقتی حتی خانوارهای متعلق به دهک پنج نیز که علی الاصول باید جزو طبقه متوسط و قادر به تامین حداقل ها باشد، با سیاست های تعدیلیِ اخیر به زیر خط فقر سقوط کرده اند و نمی توانند حتی نیازهای اصلی را تامین کنند.

مثلاً تامین سرپناه شایسته به جز یک یا دو دهک اول، برای باقی دهک ها به امری دشوار و حتی صعب بدل شده است.

مساله بعدی این است که چطور می خواهند منابع پایدار برای یارانه پردازی پیدا کنند؛ سه برابر کردن یارانه یا پرداخت یارانه 450 هزار تومانی در این اوضاع اقتصادی نیاز به منابع پایدار دارد؛ وقتی منابع نیست، این حرف ها فقط شعار توخالی است و با این هدف پیش برده می شود که دهک های فرودست را با وعده ی یارانه ی چند برابر به سمت خود جذب کنند! اما از همه ی این ها �