سوره فلق با صدای عبدالباسط عبدالصمد

فلق صد و سیزدهمین سوره از سوره های قرآن است که به نام «قل اعوذ برب الفلق» نیز شناخته می شود.

این سوره به همراه سوره ناس، به نام معوذتین شناخته می شود.

- بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ﴿1﴾ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ ﴿2﴾ وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ﴿3﴾ وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ ﴿4﴾ وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ﴿5﴾ به نام خداوند بخشنده بخشایشگر بگو: پناه می‏برم به پروردگار سپیده صبح، (1) از شر تمام آنچه آفریده است; (2) و از شر هر موجود شرور هنگامی که شبانه وارد می ‏شود; (3) و از شر آنها که با افسون در گره‏ها می ‏دمند (و هر تصمیمی را سست می‏کنند); (4) و از شر هر حسودی هنگامی که حسد می ‏ورزد! (5) فلق صد و سیزدهمین سوره از سوره های قرآن است که به نام قل اعوذ برب الفلق نیز شناخته می شود.

این سوره به همراه سوره ناس، به نام معوذتین شناخته می شود.

تعداد آیات سوره 5 آیه است.

محتوای سوره شامل دستور و توصیه به پیامبر اسلام (ص) برای استعاذه به خدا برای در امان ماندن از سه شرِ شب، حسودان و ساحران می باشد.

در خصوص معنای فلق، علامه طباطبایی، مفسر شیعی، به نقل از درالمنثور، روایتی را از ابوهریره نقل می کند که فلق نام چاهی سر پوشیده در جهنم است.