عاشورا و آنتوان بارا؛ امام حسین (ع) در اندیشه یک مسیحی

این روزها یادآور سالگرد حوادث عاشورای سال 61 هجری و بیانگر نهضت اصلاحگرایانه و قیام حق طلبانه و آزادی خواهانه حسین بن علی(ع) و یارانش در سرزمین کربلاست.

نهضتی فراتر از زمان و مکان، دین و مذهب، قومیت و قبیله.

تحلیل حوادث و شخصیت رهبر این نهضت و سجایای انسانی ا ش و نیز بانوی اول انقلاب حسینی، کاری است بس دشوار و برای این بنده ناتوان مستحیل.

از این رو بر آن شدم همچون گذشته این موضوع را از دیدگاه مسیحیان دلداده و عاشق، واکاوی نموده و نقش حسین(ع) و زینب(س)، این دو مظهر مقاومت و تجلی همه ایمان در برابر همه کفر، شرک و نفاق را از قاب یک انسان مسیحی ببینم.

مسیحی که سخن مشهورش این روزها بِرَند فضای مجازی همکیشان ما در کشورهای عربی است که: اگر حسین(ع) از ما بود برای او در هر سرزمینی پرچمی می افراشته و منبری برپا می نمودیم و به نام حسین، مردم را به مسیحیت دعوت می کردیم .

بعد از جورج جرداق، ویکتور الکیک، سلیمان کتانی و میشل کعدی، اینک آنتوان بارا پنجمین دوست مسیحی ام که همدم و عاشق اهل بیت است، دیدگاه ولایی اش را به مناسبت عاشورا قلمی نموده و روایتگری می کنم: • نخستین بار با آنتوان بارا در مرداد ماه 1390 آشنا شدم.