زخم آتش بر میراث چند میلیون ساله

جنگل هایی که از میلیون ها سال قبل برای ما به یادگار مانده، با غفلت و سهل انگاری ما مردمان حاضر در این زمان روز به روز وسعت آن کم و کمتر می شود؛ - روزی با زمین خواری و قاچاق چوب و ساخت وساز غیرمجاز و یک روز هم با آتشی که به جان آن می اندازیم، این میراث ارزشمند را به قهقرا می بریم.

جنگل های هیرکانی که از آن با نام فسیل زنده یا موزه طبیعی نیز یاد می شود، دارای غنا و تنوع زیستی، گونه های بومی، نادر و منحصربه فرد گیاهی و جانوری و زیبایی حیرت انگیز طبیعی اش، چشم هر بیننده ای را به خود خیره می کنند.

از 2 میلیون هکتار مساحت جنگل هیرکانی در کشور، حدود 25 درصد در استان گلستان واقع شده است.

بیش از 80 گونه درختی پهن برگ، 4 گونه سوزنی برگ و 50 گونه درختچه ای تاکنون در این جنگل های هیرکانی شناسایی شده که از مهم ترین آنها می توان به راش، ممرز، بلوط، توسکا، انجیلی، افرا، نمدار، بارانک، نارون، زبان گنجشک، انجیر، لرگ و سرخدار و در بین گونه های درختچه ای به آلوچه وحشی، انار، شمشاد، ولیک، ازگیل، جل، خاس، گالش، انگور و سیاه تنگرس طبی اشاره کرد.

پلنگ، خرس، کل، بز، گرگ، مارال، شوکا، گربه وحشی، روباه، شغال، سمور، سیاه گوش، خرگوش، موش جنگلی، راسو، قوچ، سنجاب و در میان ساکنان آسمانی زیباترین جنگل های زمینی، بهشت هیرکان، یعنی پرندگان به توکا، سنقر سفید، ا�