وقتی عدنان، باشو شد

عدنان بغض کرده به عکس های معصومیت کودکانه اش از ورای عکس به چهره ی خسته ی محنت کشیده اش نگاه می کند.

«زندگیِ من بهرام بیضایی وسوسن تسلیمی یه.

- عدنان بغض کرده به عکس های معصومیت کودکانه اش از ورای عکس به چهره ی خسته ی محنت کشیده اش نگاه می کند.

زندگیِ من بهرام بیضایی وسوسن تسلیمی یه.

این را می گوید و دوباره خیره می شود به عکس .

عصرایران؛ حبیب باوی ساجد یک:وقتی یک اثر هنری موفق خلق شود، عده ای از جهات دیگر، سعی خواهند کرد به آن اثر خدشه وارد کنند واز سرحب و بغض اثر وصاحب اثر را مکدر می کنند.

این گونه نابخردان در ساحت آفرینش هنری، زندان بانی بیش نیستند.

یکی از بیاد ماندنی ترین فیلم هایی که انسان را در و با جنگ جان به تصویر داده است، بی گمان باشو غریبه ی کوچک ساخته ی بهرام بیضایی است.

اما هنگامی که این فیلم ساخته می شد، همه به نوعی بر زخم های کارگردان نمک پاشیدند.

شش سال فیلم در تاریک خانه های نمور خاک خورد.

هنگامی که رنگ پرده ی نمایش به خود دید، همگی لب به تحسین گشودند.

مجله ی کایه دوسینما ی فرانسه، مجله ی لوس آنجلس ویکلی ، روزنامه ی لوس آنجلس تایمز نقد هایی بر فیلم نوشتند.

پسربچه ی فیلم اما روز به روز قد می کشید و هنگامی که سینماگران دیگری به سراغ اش رفتند، چیزی از معصومیتِ باشو در او ندیدند.