چرا به جای ساختن زندگی طاهره دباغ ، فیلم پری بلنده را ساختید؟!

 عرفی گرایی نه، روشنفکری آنهم از مدل ارتجاعی اش گرفتارتان کرده چون در فضای  فیلمفارسی های اروتیک قبل از انقلاب مانده اید و دم از سینمای انقلاب می زنید.

- حق بدهید که درباره نقد طاغوت در شاهکار آخرتان شک کنیم.

مشکل اینجاست که شما در باند هنری خودتان کارشناس فرهنگی و سینمایی ندارید که درباره محتواهایتان نظر کارشناسی دهد و در هر کارزار سیاسی -دراماتیکی، فرو می روید.

فیلمی درباره اعتراض مردمی به دولت قبل می سازید که نتیجه اش خوشایند چهره های آشنا می شود و اثرتان را به عنوان دنباله گفتمان فتنه 88 توصیف می کنند.

جز انگشت به دهان گزیدن کار دیگری می توان کرد؟ اگر قرار بود جنایات دوران پهلوی را بگویید؛ چرا آنرا فروکاستید به شهرنو؟! غربی ها حماسه تاج و تخت می سازند و شما حماسه آش و شکلات را مزه مزه می کنید و برای مزه بیشتر دوربین انقلابی نمای شما از قلعه،خیابان جمشید و کازینوها سردرمی آورد.

همین بی تدبیری و نامدیریتی، مفاهیم ارزشمند انقلاب را یک راست می اندازد در آغوش حماسه نغمه آش و شکلات .

سکانداری و حماسه سازی از سینمای انقلاب و دفاع مقدس را به نو بچه های اینگماربرگمان ی در ایران می سپارید تا حماسه رزمندگان را با فوکوس تقلیل دهند به تاول های شیمیایی، تا لذت های مازوخیستی و ضدحماسه مورد خواست روشنفکران را عرفی تر کنید.